Lądek Zdrój - atrakcje, zwiedzanie, nocleg
Nie ma takiego miasta Londyn. Jest Lądek, Lądek Zdrój..
To właśnie atrakcje Lądka Zdroju stały się celem naszej weekendowej podróży w lutym, w trakcie zimy, która tylko z nazwy była zimą. Miasto zamieszkuje 5500 mieszkańców, a jego położenie i ponury zimowy czas wytworzyły w nas poczucie dotarcia na koniec świata.
W tym okresie mieliśmy już półrocznego, dodatkowego pasażera na pokładzie, a że był to nasz pierwszy wspólny wypad, szybko okazało się, że Monika wcale nie jest osobą, której rzeczy zajmują najwięcej miejsca… Trzeba przyznać, że wyjazd, a tym bardziej zwiedzanie z takim brzdącem, niesie ze sobą szereg nieprzewidzianych atrakcji.
Po tym, jak Paweł przyszedł na świat, a nasze myśli oscylowały wokół innych spraw niż wakacje, niedaleki wyjazd do Kotliny Kłodzkiej wydawał się dobrym pomysłem, tym bardziej, że tuż przy Lądku Zdroju znajdują się 2 szczyty Korony Gór Polski (Kowadło i Rudawiec), które wręcz czekały, żeby je zdobyć.
Po prawie 3 godzinach jazdy i dwóch pit stopach na karmienie, dotarliśmy z Krzyśkiem Hołowczycem na miejsce.
Niestety, okazało się, że doba hotelowa w naszym pensjonacie zaczyna się od 15, więc 2 godziny musieliśmy sobie jakoś zagospodarować.
Znaleźliśmy restaurację, a raczej Bar o wdzięcznej nazwie LUX Kuchnia Domowa, w której Panie najwyraźniej były już bardzo zmęczone (była 13.00). Rzadko się zdarza, żeby aż tak pomylić zamówienie. Zamiast 2 kapuśniaków dostaliśmy 1, zamiast fileta z ryby – kurczaka, a na koniec pomylili zestawy ziemniaków i frytek.
Jedzenie nie było złe, ale organizacja fatalna.
Lądek Zdrój - nocleg
Spaliśmy w Willi Arabeska, w jednym z niewielu miejsc, które na zdjęciach prezentowało się całkiem nieźle i było blisko centrum, a dokładniej Uzdrowiska. Z resztą, ofert noclegów nie znajdziemy tu zbyt dużo, przynajmniej w zimie.
Trzeba przyznać, że warunki były naprawdę dobre, ale brak aneksu kuchennego czy choćby mikrofali w całym budynku, to spory minus. Nocleg do najtańszych nie należał (150 zł/doba), a my nie mieliśmy nawet, gdzie odgrzać jedzenia.
Lądek Zdrój - atrakcje
Wieczorem wybraliśmy się na Rynek. I niech mi ktoś powie, że w Pszczynie czy Katowicach śmierdzi dymem. Tam unosiła się wręcz mgła, a całe nasze ubranie po 2 godzinnym spacerze należałoby wyprać. Rynek wieczorem nie prezentował się najlepiej, ale mieliśmy nadzieję, że w ciągu dnia nabierze blasku.
Następnego dnia, zanim poszliśmy w miasto, ja o 6.45 miałem zaatakować Kowadło i Rudawiec . Pogoda była ładna, ale gdy zobaczyłem, że na zewnątrz jest -8 i wieje silny wiatr, podjąłem trudną, choć racjonalną decyzję o pozostaniu w łóżku 🙂 Ewentualne biwakowanie na takich wysokościach (ok. 1000 m) groziło przecież odmrożeniami i nie wiadomo czym jeszcze 🙂
Mówiąc poważnie, moja noga po zabiegu sprzed kilku tygodni nie była jeszcze na tyle sprawna, żeby chodzić na samotne zimowe wyprawy, nawet jeśli łącznie to zaledwie 12 km.
Wspominałem o eksploracji miasta. Idąc przez Lądek napotkaliśmy takie obrazki:
Kościół Ewangelicki pw. Salwatora wybudowany w połowie XIX w. dziś niestety jest ruiną, do której doprowadził pożar w 1999 r. Budynek znajduje się niedaleko Rynku. Kilka lat temu został wystawiony na sprzedaż i finalnie trafił w ręce w prywatne. Planuje się tu utworzenie galerii, kawiarni i wieży widokowej. Idealne miejsce na rozwijanie działalności komercyjnej…
Niestety miasto nie prezentowało się najlepiej. Wiele opuszczonych kamienic, klasycznych budynków wystawionych na sprzedaż, jeszcze więcej rozwalających się zabudowań, w których wciąż mieszkają ludzie. Wizytówka miasta – rynek, wygląda, jak zapomniane miejsce, gdzie czas nagle się zatrzymał.
Niewątpliwie ma to swój urok i dobrze współgra z ogólnym wizerunkiem Lądka Zdroju, wołającym na każdym kroku o wsparcie finansowe.
Lądek Zdrój - Uzdrowisko
Mnie wystarczyło tylko kilka łyków 😉
Na przeciwko Pawilonu, po drugiej stronie parkowego placu znajduje się Kawiarnia Wiedeńska – Albrechtshalle. Nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy tu nie zajrzeli. Miejsce bardzo klimatyczne, z pięknym widokiem na park i uzdrowisko, do tego zestaw klasyczny (kawa i ciasto) i ponury dotąd Lądek Zdrój nabrał nagle pięknych kolorów.
I nawet Paweł nam tym razem nie przeszkadzał.
Po wyjściu z kawiarni Monika zauważyła pewne napisy na ławeczkach.
Przez następne 15 minut chodziliśmy wkoło, a moja małżonka pytała mnie, który z tych opisów najbardziej do niej pasuje… Wiadomo, że wszystkie 🙂 Chwilę później padło magiczne: „Magnes. Nie kupiliśmy jeszcze magnesu!”. No właśnie:
Kiedy tak przechadzaliśmy się po okolicy, zwiedzając kolejno atrakcje Lądka Zdroju, zaczęliśmy się zastanawiać nad dalszym planem pobytu. Monika chętnie skorzystałaby z oferty położonego niedaleko stoku narciarskiego, z resztą bardzo popularnego w tej okolicy, ale pozostali dwaj uczestnicy wyprawy niestety nie byli zbyt chętni.
Wybór padł na oddalony o 20 km Złoty Stok.
Złoty Stok
W pełni zdawaliśmy sobie sprawę, że choć nie było bardzo zimno (temperatura oscylowała w okolicach 0 stopni) to jednak, dla kilkumiesięcznego malucha zbyt długi pobyt na zewnątrz może być szkodliwy, tym bardziej w tak mglistych warunkach, jakie spotkaliśmy po przyjeździe na kameralny ryneczek w Złotym Stoku.
Najwyraźniej staliśmy się nie lada atrakcją, bo gdy parkowaliśmy samochód, firany w oknach kamienic nagle się ożywiły. Kiedy podeszliśmy do pamiątkowej tablicy zamieszczonej na elewacji jednego z budynków Monika zauważyła, jak „zafiranowa” zjawa przemieszcza się od pokoju do pokoju śledząc naszą trasę zwiedzania. Co ciekawe, to samo stało się po drugiej stronie rynku…
To niestety kopia warunków Lądkowych. Widać, że spokojne życie o tej porze roku toczy się tu raczej w domach, przy piecykach węglowych.
Złoty Stok, którego prawa miejskie datuje się na rok 1334 swoją historię nierozerwalnie łączy z wydobyciem różnych minerałów, w szczególności złota odnalezionego tu już w czasach średniowiecznych.
Rejon ten należy do najstarszych okręgów górniczych w Polsce i wg różnych danych w ciągu 7 wieków wydobyto tu 16 ton czystego złota.
Dziś, Złoty Stok to miejsce głównie turystyczne, a kopalnie, będące częścią Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota, są z pewnością największą atrakcją tego miejsca (ostatnią kopalnię rudy arsenu zamknięto ponad pół wieku temu).
Z racji późnej godziny nie udało nam się wejść do środka.
Następnego dnia, w drodze do domu odwiedziliśmy jeszcze Kłodzko i niedaleki Park miniatur Minieuroland. Coś czuliśmy, że zbliża się czas pandemii i to ostatnia szansa na zwiedzenie zagranicznych atrakcji. 🙂
Atak na twierdzę
Naszą krótką wizytę w Kłodzku, rozpoczęliśmy od kawy i ciastka w Kawiarni Pan Kawka. Nie mieliśmy czasu na dogłębne poznanie miasta, ale jakkolwiek by ono nie przebiegało, akumulatory trzeba najpierw naładować. 🙂
Kawiarnia, z pewnością godna polecenia, mieści się tuż obok Twierdzy Kłodzkiej.
I właśnie wspomnianą twierdzę, ze swoim dobrze zachowanym systemem fortyfikacyjnym z XVII i XVIII w. próbowaliśmy zaatakować. Cóż, warownia okazała się dość nieprzyjazna dla zwiedzających z wózkiem i dlatego nasza akcja szczytowa niestety nie powiodła się. Wózek, a tym bardziej Paweł nie wytrzymali przejazdu po kamiennej kostce, co z resztą nasz synuś zamanifestował rycząc wniebogłosy na pół Kłodzka.
Wybraliśmy więc bardziej przyjazną drogę, idąc w kierunku Klasztoru Franciszkanów, mostu gotyckiego na Młynówce i pobliskiego Mostu Żelaznego nad Nysą Kłodzką.
Po 2 godzinnym pobycie w mieście, skierowaliśmy się już do ostatniego etapu naszej podróży.
Park miniatur Minieuroland w Kłodzku
W naszych wyjazdowych planach było jeszcze odwiedzenie Parku miniatur Minieuroland. Ceny biletów (2020): 25 zł normalny i 20 zł ulgowy – z pewnością szybko nie spadną, szczególnie ze względu na pożar, który krótko przed naszym przyjazdem strawił magazyn i częściowo restaurację.
Podobno pracownik firmy zewnętrznej zostawił… niedopałka.
Tam wykonałem pewne zdjęcie:
Trwał właśnie konkurs Fantasia: „Przedstaw na zdjęciu, jak celebrujesz chwile z Fantasią”.
Skoro jesteśmy akurat w Londynie, Nowym Yorku i Paryżu, to dlaczego tego nie wykorzystać?
2 dni po zgłoszeniu się do konkursu okazało się, że wygrałem bransoletkę, a tydzień później zdjęcie to zdobyło nagrodę główną – zestaw biżuterii za 700 zł 😉
Rzadko się zdarza, ale tym razem żona była z męża w pełni zadowolona.
Do domu, po 3 dniach różnych, choć na ogół pozytywnych wrażeń, wróciliśmy o 19.00 z myślą, gdzie by tu znowu pojechać…